پیش شماره: می خواهم در بین پست هایم گاه گاه از علی (ع) بگویم. از سخنانش در نهج البلاغه. از روایات مربوط به زندگیش. کسی که الگوی کامل انسانیت، مسلمانی و حاکمیت اسلامی است.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
شماره 1 -- روایت زیر برای من بسیار جالب بود اما متاسفانه منبعش را پیدا نکردم. اگر عزیزی از منبع این روایت آگاهی پیدا کرد بنده حقیر را در نا آگاهی باقی نگذارد
علی (ع) به فرماندهی یک سپاه از یارانش از یمن بر می گشت و حله های یمنی مرا داشت که متعلق به بیت المال بود. نه خودش یکی از آن حله ها را پوشید نه به یکی از سپاهیانش اجازه داد در آنها تصرف کند یکی دو منزل نزدیک مکه (آنوقت رسول خدا برای حج به مکه آمده بود) از سپاه جدا شد و برای گزارش زود تر به حضور رسید و سپس برگشت که با همراهانش وارد مکه شوند.
وقتی که به محل سربازان رسید، دید آنها حله ها را در آورده اند و پوشیده اند.علی (ع) بدون هیچ ملاحظه و رودربایستی و مصلحت اندیشی سیاسی، همه را از تن آنها کند و جای اول گذاشت. سربازان ناراحت شدند. وقتی که به حضور رسول خدا رسیدند یکی از چیزهایی که رسول خدا از آنها پرسید این بود که: از رفتار فرمانده تان راضی هستید؟ گفتند: بلی، اما... و قصه ی حله را به عرض رساندند.
این جا بود که رسول خدا(ص) جمله تاریخی را در باره ی علی(ع) فرمود: «او خشن ترین فرد است در ذات خدا»
یعنی علی آنجا که پای امر الهی برسد، از هرگونه مصانعه و ملاحظه کاری به دور است. مصانعه و مصانعه دوستی نوعی ضعف و زبونی است و نقطه مقابل خشونت اصولی است که نوعی شجاعت و قوت است.
12 مهر 89
0 نظرات: (+نظر بدهید?)
ارسال یک نظر